فهرست ۱۴ آلرژن غذایی اصلی:

چکیده مقاله:

در دنیای امروز که سلامت غذایی یکی از دغدغه‌های اصلی مصرف‌کنندگان است، شناخت آلرژن‌های غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله با ۱۴ آلرژن اصلی که ممکن است در فرآورده‌های غذایی وجود داشته باشند آشنا می‌شویم. این اطلاعات برای مصرف‌کنندگان، رستوران‌ها، شرکت‌های غذایی و نهادهای ارزیابی انطباق بسیار کلیدی است.

مقدمه: چرا باید آلرژن‌های غذایی را بشناسیم؟

واکنش‌های آلرژیک به مواد غذایی می‌توانند از علائم خفیف تا موارد حاد مانند شوک آنافیلاکتیک متغیر باشند. طبق قوانین بین‌المللی (مانند اتحادیه اروپا و کدکس غذایی)، اعلام وجود این مواد در غذا برای اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان اجباری است.

فهرست ۱۴ آلرژن غذایی اصلی:

1. کرفس (Celery)

کرفس می‌تواند در سوپ‌ها، سالادها، عصاره‌ها و برخی ادویه‌ها مانند نمک کرفس یافت شود.

2. غلات حاوی گلوتن (Cereals containing gluten)

شامل گندم، جو، چاودار و امثال آن، که در محصولات نانوایی، پاستا، سس‌ها و غذاهای پودری یافت می‌شوند.

3. سخت‌پوستان (Crustaceans)

میگو، خرچنگ و لابستر که اغلب در غذاهای دریایی آسیایی یا سالادها به‌کار می‌روند.

4. تخم‌مرغ (Eggs)

عنصری رایج در کیک، سس مایونز، پاستا، غذاهای پوشش‌دار و سس‌ها.

5. ماهی (Fish)

ممکن است در پیتزا، سالاد، سس‌های آردی و حتی برخی چاشنی‌ها مانند سس ووستر وجود داشته باشد.

6. لوبیای لوپین (Lupin)

آرد و دانه‌ی این گیاه در برخی از نان‌ها و شیرینی‌ها یافت می‌شود.

7. شیر و فرآورده‌های لبنی (Milk)

در کره، خامه، پنیر، شیر و همچنین در سس‌ها و نان‌ها به‌کار می‌رود.

8. نرم‌تنان (Molluscs)

شامل صدف، حلزون دریایی و اسکویید. گاهی در سوپ‌های ماهی و غذاهای دریایی وجود دارند.

9. خردل (Mustard)

در ادویه‌ها، سس‌ها، غذاهای فرآوری‌شده، گوشت‌های مزه‌دار و برخی ساندویچ‌ها وجود دارد.

10. آجیل‌ها (Nuts)

فندق، بادام، گردو و غیره، معمولاً در شیرینی‌ها، سس‌ها، بستنی و شکلات یافت می‌شوند.

11. بادام‌زمینی (Peanuts)

در سس‌ها، دسرها، کیک‌ها و برخی غذاهای آسیایی کاربرد دارد.

12. دانه کنجد (Sesame Seeds)

در نان‌ها، سالادها، سس‌ها (مانند ارده) و دسرهای خاورمیانه‌ای استفاده می‌شود.

13. سویا (Soya)

در سس سویا، توفو، محصولات گیاهی، گوشت‌های گیاهی و بسیاری از غذاهای آسیایی دیده می‌شود.

14. دی‌اکسید گوگرد (Sulphur dioxide)

در میوه‌های خشک، مربا، گوشت‌های فرآوری‌شده، نوشیدنی‌ها و کنسروها یافت می‌شود و برای آسمی‌ها می‌تواند خطرناک باشد.

چرا اعلام آلرژن‌ها الزامی است؟

بر اساس مقررات Codex Alimentarius و دستورالعمل‌های اتحادیه اروپا، تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان مواد غذایی موظف‌اند آلرژن‌های موجود را به صورت شفاف بر روی بسته‌بندی یا منوها اعلام کنند. این الزام باعث ارتقاء سلامت عمومی، جلوگیری از بروز واکنش‌های آلرژیک، و افزایش اعتماد مصرف‌کننده می‌شود.

پیشنهاداتی برای مشاغل غذایی و رستوران‌ها:

• استفاده از برچسب‌گذاری دقیق و شفاف

• آموزش کارکنان درباره آلرژن‌ها و روش‌های جلوگیری از آلودگی متقاطع

• در دسترس قرار دادن بروشورها یا پوسترهای اطلاعاتی برای مشتریان

• داشتن گزینه‌های آلرژن‌زدایی شده برای مشتریان حساس

نتیجه‌گیری:

آگاهی از آلرژن‌های غذایی نه‌تنها یک وظیفه‌ی اخلاقی و قانونی برای تولیدکنندگان و فروشندگان است، بلکه گامی مؤثر در مسیر ارتقاء سلامت عمومی جامعه است. رعایت این اصول، احترام به مصرف‌کننده و پیش‌نیاز دریافت گواهینامه‌های ایمنی غذایی معتبر است.