روغن و چربی‌های خوراکی

نسخه الکترونیکی این سند اخرین نسخه آن است و مسئولیت کنترل نسخه چاپی با این سند بر عهده خواننده آن می باشد. تمامی حقوق معنوی و مادی این مدرک متعلق به شرکت پایش سلامت اسیا  می باشد. و هر گونه کپی برداری از ان پیگرد قانونی دارد.
انتخاب  منابع  ارزیابی انطباق		رویکرد	CAS/.INS/018	شماره سند
رنگ سفید اسناد / قرمز فرمهای دریافتی/ ابی فرمهای ارسالی			راهنمای دکمه های انتهایی صفحه
تاریخ	تایید	بازنگری	نویسنده	شماره
شهریور ۱۴۰۲	هیات مدیره	دکتر شیدا بزمی	دکترعلیرضامسعودنیا	۱

انواع روغن های گیاهی تولیدی و صادراتی در ایران :

در ایران، تولید و صادرات انواع روغن‌های گیاهی متنوعی انجام می‌شود. در زیر به برخی از روغن‌های گیاهی تولیدی و صادراتی در ایران اشاره می‌کنم:

1. روغن زیتون: ایران یکی از کشورهای تولیدکننده روغن زیتون است و این روغن به صورت گسترده‌ای در بازار داخلی مصرف می‌شود و همچنین برخی از مقاصد صادراتی نیز دارد.

2. روغن کنجد: روغن کنجد نیز به صورت گسترده در ایران تولید می‌شود و مورد استفاده در آشپزی و تهیه برخی از غذاها قرار می‌گیرد. همچنین، بخشی از تولید این روغن نیز صادرات می‌شود.

3. روغن پنبه: ایران یکی از کشورهای تولیدکننده روغن پنبه است. روغن پنبه از بذرهای گیاه پنبه به دست می‌آید و در صنایع غذایی و آرایشی به کار می‌رود. این روغن نیز به کشورهای دیگر صادر می‌شود.

4. روغن سویا: روغن سویا نیز در ایران تولید می‌شود و به صورت گسترده در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روغن نیز بخشی از تولیدات صادراتی ایران است.

5. روغن آفتابگردان: روغن آفتابگردان از بذرهای گیاه آفتابگردان به دست می‌آید و در ایران تولید می‌شود. این روغن در صنایع غذایی و آرایشی استفاده می‌شود و بخشی از آن نیز به صورت صادراتی به کشورهای دیگر صادر می‌شود.

ضمناً، در ایران تولید و صادرات روغن‌های گیاهی دیگری مانند روغن کلزا، روغن ذرت و روغن بادام نیز صورت می‌گیرد. موفق باشید!

روش اجرایی ارزیابی انطباق روغن های گیاهی :

ارزیابی انطباق روغن‌های گیاهی معمولاً بر اساس استانداردها و معیارهای خاصی انجام می‌شود. در زیر روش اجرایی برای ارزیابی انطباق روغن‌های گیاهی را شرح می‌دهم:

1. انتخاب نمونه: نمونه‌هایی از روغن‌های گیاهی که قصد ارزیابی انطباق آن‌ها را دارید، باید انتخاب شوند. نمونه‌ها باید به طور معتبر جمع‌آوری شده و با استفاده از روش‌های استاندارد تهیه شوند.

2. تعیین استانداردها: برای ارزیابی انطباق روغن‌های گیاهی، استانداردهای مربوطه باید تعیین شوند. این استانداردها ممکن است توسط سازمان‌ها، موسسات تحقیقاتی یا سازمان‌های استانداردسازی مربوطه تعریف شده باشند. استانداردها می‌توانند شامل پارامترهایی مانند میزان روغن پالمیتیک، مقدار اسید چرب، مقدار رطوبت و غیره باشند.

3. آزمایش‌های فیزیکی و شیمیایی: با استفاده از روش‌های آزمایشگاهی، نمونه‌های روغن گیاهی بر اساس استانداردها ارزیابی می‌شوند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل تعیین میزان اسیدیته، عملکرد اکسیداسیون، میزان رنگ و غیره باشند. نتایج آزمایش‌ها با استانداردها مقایسه می‌شوند تا میزان انطباق را تعیین کنند.

4. تحلیل حسگری: برای ارزیابی انطباق روغن‌های گیاهی، می‌توان از تحلیل حسگری استفاده کرد. این شامل ارزیابی ویژگی‌های بینایی، بویایی، طعم و سایر ویژگی‌های حسی روغن‌ها است. تحلیل حسگری معمولاً توسط تیم‌های حسگری ماهر انجام می‌شود.

5. تجزیه و تحلیل آماری: پس از جمع‌آوری نتایج آزمایش‌ها، تجزیه و تحلیل آماری بر روی داده‌ها صورت می‌گیرد. این شامل محاسبه میانگین، انحراف معیار، ضریب تغییر و سایر پارامترهای آماری است. این تجزیه و تحلیل به کمک نرم‌افزارهای آماری ممتکمیل شد. در نهایت، با توجه به نتایج به دست آمده، می‌توانید بررسی کنید که روغن گیاهی مورد ارزیابی به چه اندازه با استانداردها و معیارهای تعیین شده مطابقت دارد.

لازم به ذکر است که روش اجرایی ارزیابی انطباق روغن‌های گیاهی می‌تواند بسته به نوع روغن، استانداردها و نیازهای خاص شما متفاوت باشد. برای اطلاعات دقیق‌تر و بر اساس نیازهای خود، بهتر است با متخصصین و متخصصان مربوطه در زمینه ارزیابی روغن‌های گیاهی مشورت کنید.

روش اجرایی نمونه برداری از روغن های گیاهی :

روش اجرایی نمونه‌برداری از روغن‌های گیاهی به شرح زیر است:

1. آماده‌سازی وسایل و مواد: قبل از شروع به نمونه‌برداری، وسایل و مواد مورد نیاز برای نمونه‌برداری را آماده کنید. این شامل بطری‌های نمونه‌برداری تمیز، وسایل اندازه‌گیری دقیق مانند چرخه‌سنج، وسایل تقطیر و غیره است. همچنین، مطمئن شوید که وسایل به کمک محلول آب و صابون تمیز شده و خشک شده‌اند تا هرگونه آلودگی و تغییر در نمونه‌برداری ایجاد نشود.

2. تعیین مکان نمونه‌برداری: مکان نمونه‌برداری باید به طور معتبر و نماینده از کل دسته روغن‌ها انتخاب شود. اگر روغن‌ها از منابع مختلف تهیه شده‌اند، باید از هر منبع نمونه‌برداری صورت گیرد تا تنوع را نمایش دهد.

3. استفاده از تکنیک‌های نمونه‌برداری: بسته به ماهیت و ویژگی‌های روغن گیاهی، می‌توانید از تکنیک‌های مختلف نمونه‌برداری استفاده کنید. برخی از روش‌های معمول شامل نمونه‌برداری تصادفی، نمونه‌برداری تراکمی (با توجه به حجم روغن)، نمونه‌برداری زمانی (از طول دوره زمانی) و نمونه‌برداری لاپلاس (از طول لوله) است.

4. نمونه‌برداری: با توجه به روش نمونه‌برداری انتخابی، به صورت دقیق و دقیق نمونه‌برداری انجام دهید. معمولاً برای روغن‌های گیاهی، مقدار مشخصی از روغن را در بطری نمونه‌برداری کنید و آن را محکم ببندید. قبل از برداشت نمونه، مطمئن شوید که ابتدا بطری نمونه‌برداری تمیز و خشک است.

5. برچسب‌گذاری: هر نمونه‌برداری باید با یک برچسب شناسایی منحصر به فرد برچسب‌گذاری شود. برچسب باید شامل اطلاعات مهمی مانند تاریخ و مکان نمونه‌برداری، نوع روغن، شماره نمونه و هر اطلاعات دیگر مورد نیاز باشد.

6. نگهداری نمونه: نمونگهداری نمونه‌های روغن‌های گیاهی باید در شرایط مناسب انجام شود. روغن‌ها باید در محیط خنک و خشک نگهداری شوند تا از تغییرات دما، نور و رطوبت محافظت شوند. همچنین، بهتر است نمونه‌ها را در بسته‌بندی‌های محکم و مناسب نگهداری کنید تا از آلودگی و تغییرات غیرمطلوب جلوگیری شود.

لازم به ذکر است که روش نمونه‌برداری ممکن است بسته به نوع روغن و استفاده مورد نظر شما متفاوت باشد. برای اطلاعات دقیق‌تر و بر اساس نیازهای خاص خود، بهتر است با متخصصین و متخصصان مربوطه در زمینه نمونه‌برداری از روغن‌های گیاهی مشورت کنید.

انواع چربی‌های حیوانی خوراکی و غیر خوراکی

چربی‌های حیوانی خوراکی عمدتاً از پروتئین‌های حیوانی مانند گوشت، ماهی، مرغ، گاو و خوک به دست می‌آیند. این نوع چربی‌ها شامل چربی های غیر اشباع (مانند چربی های امگا 3 و امگا 6 که در ماهی و روغن ماهی قرار دارد) و چربی های اشباع (مانند چربی های موجود در گوشت قرمز و مرغ) می‌شود.

چربی‌های حیوانی غیر خوراکی معمولاً از دیگر بخش‌های حیوانات مانند پوست، استخوان، دم، دیسک، ضایعات کشتارگاهی و موارد مشابه به دست می‌آیند. این نوع چربی‌ها ممکن است شامل چربی های ترانس (که به صورت طبیعی در گیاهان و جانوران وجود دارد) و چربی‌های اشباع باشند که به دلیل میزان بالای چربی اشباع، مصرف آنها ممکن است به سلامتی ضرر برساند.

روش اجرایی ارزیابی انطباق انواع چربی‌های حیوانی خوراکی  توسط شرکت بازرسی بی طرف

روش اجرایی ارزیابی انطباق انواع چربی‌های حیوانی خوراکی توسط شرکت بازرسی بی طرف عموماً به صورت زیر انجام می‌شود:

1. مشخص کردن استانداردها: ابتدا شرکت بازرسی بی طرف باید استانداردهایی را مشخص کند که بر اساس آنها چربی‌های حیوانی در خوراک‌ها باید ارزیابی شوند. این استانداردها ممکن است شامل محدوده مجاز چربی‌های حیوانی، روش‌های آزمون و دستورالعمل‌های دیگری باشند.

2. نمونه‌برداری: برای ارزیابی انطباق چربی‌های حیوانی، نمونه‌هایی از خوراک‌ها باید برداشت شوند. شرکت بازرسی بی طرف باید روش نمونه‌برداری را مشخص کند که بر اساس آن نمونه‌ها انتخاب می‌شوند. این روش‌ها ممکن است شامل نمونه‌برداری تصادفی یا نمونه‌برداری سیستماتیک باشند.

3. آزمایش مواد: نمونه‌ها باید به آزمایشگاه ارسال شوند تا میزان چربی‌های حیوانی در آنها اندازه‌گیری شود. آزمایشگاه باید روش‌های دقیقی را برای اندازه‌گیری چربی‌های حیوانی در نمونه‌ها استفاده کند. این روش‌ها ممکن است شامل کروماتوگرافی گازی، طیف‌سنجی جرمی و آزمون‌های دیگر باشند.

4. تحلیل نتایج: بعد از انجام آزمایش‌ها، نتایج باید تحلیل شوند. شرکت بازرسی بی طرف باید مشخص کند که نمونه‌هایی که مقدار چربی‌های حیوانی در آنها بیش از حد مجاز است، انطباق ندارند. همچنین، شرکت باید گزارشی از نتایج تحلیل ارائه دهد.

5. ارزیابی نتایج: براساس نتایج تحلیل، شرکت بازرسی بی طرف باید تصمیم بگیرد که آیا خوراک مورد ارزیابی انطباق دارد یا نه. اگر چربی‌های حیوانی در محدوده مجاز باشند، خوراک مورد ارزیابی انطباق دارد و در غیر این صورت، انطباق ندارد.

6. گزارش‌دهی: شرکت بازرسی بی طرف باید گزارشی از نتایج ارزیابی انطباق چربی‌های حیوانی در خوراک‌ها ارائه دهد. این گزارش باید شامل جزئیات آزمایش‌ها، نتایج تحلیل، تصمیم ارزیابی و سایر اطلاعات مربوطه باشد.

از طریق اجرای این مراحل، شرکت بازرسی بی طرف قادر به ارزیابی انطباق انواع چربی‌های حیوانی در خوراک‌ها خواهد بود و مشتریان را در مورد کیفیت و ایمنی محصولات آگاه خواهد کرد.

 

استاندارد های بین المللی روغن و چربی‌های خوراکی

استاندارد های بین المللی برای روغن و چربی‌های خوراکی توسط سازمان های مختلفی تعیین می شود. یکی از مهمترین استانداردها در این زمینه، استاندارد CODEX است که توسط کمیسیون کدکس آلیمنتاریوس تهیه می شود. این استاندارد برای حفظ سلامتی مصرف کنندگان و تضمین کیفیت محصولات غذایی استفاده می شود.

استاندارد CODEX شامل موارد زیر می شود:
1. ترکیبات مجاز: استاندارد CODEX ترکیبات مجاز در روغن و چربی‌های خوراکی را تعیین می کند. به عنوان مثال، استاندارد می تواند حداکثر درصد روغن هیدروژنه را مشخص کند.
2. مواد آلی مجاز: استاندارد CODEX مشخص می کند که چه مواد آلی در تولید روغن و چربی‌های خوراکی مجاز استفاده شود و چه موادی ممنوع هستند.
3. روش های آزمایشگاهی: استاندارد CODEX روش های آزمایشگاهی دقیق برای تشخیص آلودگی ها و ناخالصی های ممکن در روغن و چربی‌های خوراکی تعیین می کند.
4. بسته بندی و برچسب گذاری: استاندارد CODEX مشخصات بسته بندی و برچسب گذاری روغن و چربی‌های خوراکی را مشخص می کند، از جمله نام محصول، تاریخ انقضا و شرایط نگهداری.

علاوه بر استاندارد CODEX، سازمان های دیگری مانند اتحادیه بین المللی نفت و چربی‌های گیاهی (FEDIOL) و سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز استانداردهای خاص خود را برای روغن و چربی‌های خوراکی دارند. استانداردهای بین المللی در این حوزه با همکاری کشورهای مختلف تهیه و به روز رسانی می شوند تا بهترین کیفیت و ایمنی را برای مصرف کنندگان فراهم کنند.